“Het werd een leven met een bevroren gevoelsleven”

Het misbruik vond plaats op 4 jarige leeftijd. Ik zat op de kleuterschool en moest wachten op mijn zus om mee naar huis te lopen. De tijd om te overbruggen was een half uur. In dit half uur vond het misbruik plaats. Ik werd meegenomen door een man die bij onze school olie kwam leveren voor de CV. Dat gebeurde met een tankauto. Waarschijnlijk heel interessant. Wij als kleine kinderen stonden te kijken bij die tankauto en ik werd eruit gepikt. Hij heeft mij meegenomen en seksuele handelingen bij zichzelf verricht waar ik naar moest kijken. Hij heeft mij precies op tijd weer bij school afgezet.
Toen is de verwarring begonnen.
Deze gebeurtenis heeft altijd als een rode draad in mijn leven gespeeld. Het was een eenzaam leven. Ik voelde mij anders. Waarom wist ik niet. Had het op school nooit naar mijn zin. Ik ontwikkelde mij als een rustige jongen, was nooit op de voorgrond, was altijd op mijn hoede en stond het liefst aan de zijlijn. Ik probeerde de gebeurtenis te vergeten. Dit lukte niet. De seks van die man was in mijn leven terecht gekomen en werd bepalend in mijn leven. Het was alsof je seksuele motortje was gestart. Natuurlijk veel te vroeg.
Mijn puberteitsjaren waren hierdoor niet fijn. Ik schaamde mij diep van binnen, voelde mij schuldig over de gebeurtenis. Denken aan seks gaf mij schuldgevoel en schaamte. Ik trok mij meer terug. Niemand zag wie ik eigenlijk was. Ik had dingen gezien wat ik met mijn kinderogen niet had mogen zien. Het geheim was geboren. Ik voelde wel dat wat ik gezien had niet goed was. Maar wat er precies niet goed was wist ik niet? Mijn kinderenjaren waren eenzaam voor mij omdat er allerlei seksuele processen in mijn hoofd afspeelden waar ik geen raad mee wist. Er werd thuis überhaupt niet over seksualiteit gesproken. Mijn puberjaren waren jaren van niet goed in mijn vel zitten. Het werd een leven van een bevroren gevoelsleven, ik was heel actief in van alles en nog wat, als ik er maar niet aan hoefde te denken. Ik had moeite met mijn identiteit. Wat was ik? Wie was ik? Zal ik ooit later kunnen liefhebben en een vrouw vinden. Zal ik ooit vader worden. Ik dacht van niet. Dit zal voor mij niet weggelegd zijn. Ik ontwikkelde mij als een geliefde jongeman die aan aandacht van meisjes en jonge vrouwen geen gebrek had. Maar……. ik durfde geen contact te leggen. Ik ben het gevecht met mijzelf aangegaan en dacht ik had overwonnen. Maar…. ik was gebonden aan de seks van die ander. Geen vrijheid voor mij om mij normaal te ontwikkelen. Dit zag je ook terug in vriendschappen. Ik had altijd het gevoel er bij te hangen. Dat kwam ook door het diepe gevoel van wantrouwen. Het zal wel niet echt zijn.

“Ik heb geleerd om een eigen identiteit te hebben”

Ik geloof dat het misbruik invloed heeft gehad op mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik voelde mij altijd afhankelijk van anderen. Wat een ander vond kon voor mij een richtlijn zijn. Dat betekende dat ik niet goed keuzes kon maken. Eenmaal keuzes gemaakt en daar toch later weer op terugkomen. Een duidelijke richting in mijn leven had ik niet. Had overduidelijk ‘please-gedrag’. Ik wilde gezien en aardig gevonden worden. Ik kon er niet tegen als iemand boos op mij was. Ik ging dan erg mijn best doen om het goed te maken. Het dienen van de ander werd op die manier al vroeg gevormd. Het was altijd maar kijken naar de behoefte van een ander. Eerst een bakkersopleiding gedaan. Ik kon taarten maken als de beste. Ik deed erg mijn best daarin gezien te worden. Daarna allerlei koksopleidingen gedaan. Na die opleidingen zag ik geen toekomst als kok. Ik ging werken in de zorg. Daar kon ik mijn ei kwijt. Dienstbaar zijn in alles. De lieve, vriendelijke man uithangen die nooit boos werd. Uiteindelijk 30 jaar op de Intensive care gewerkt als IC-verpleegkundige. In 2010 een switch gemaakt en de opleiding MWD gedaan. Toen ben ik in 2014 aan de slag gegaan als medisch maatschappelijk werker en gestart met een eigen hulpverleningspraktijk. Hulp aan mannen en vrouwen die als kind seksueel misbruikt zijn. www.metcompassie.com In die periode ben ik ook erg aan de slag met mijn zelf gegaan. Het misbruik was nog lang niet goed verwerkt. Ik had nog erg last van de dader in mij. Die moet eruit. Ik moest stoppen met bagatelliseren. Stoppen met zeggen dat het allemaal niet zo erg was. Ik moest onder ogen komen schuld en Schaamte mij in de macht hield en dat het geheim er af moest. Dat ik onmachtig was geworden door het misbruik. Dat was zwaar voor mij om onder ogen te zien wat het misbruik met mij gedaan had. Ik moest weer leren in mijn eigen kracht te staan. Leren om niet tegemoet te komen in de behoefte van een ander. De onzekerheid omzetten naar zelfvertrouwen. Ik heb geleerd om een eigen identiteit te hebben. Niet afhankelijk van anderen. Ik was een strijd aangegaan met de dader in mij. Die wilde mij niet zomaar laten gaan. Voor de dader moet het zo blijven zoals het was. Daarmee verdwijnt de eenzaamheid en het isolement waar ik in leefde. Het was breken met de dader. Het was in de vrijheid komen. Daarna werd het een zoeken voor mij hoe dan verder. Dit heb ik gedaan met mijn vrouw en mijn geloof in God. Het geloof in God heeft een belangrijke rol gespeeld in de
verwerking van het seksueel misbruik.
Het misbruik heeft steeds minder een plaats inmijn leven doordat het geheim eraf is. Mijn vrouw en familie heeft daar bij geholpen. Mijn vrouw heeft mij nooit afgewezen. Afwijzing was namelijk een grote angst. Zij heeft mij gesteund tijdens mijn opleidingen en gesprekken. Het was voor haar ook niet eenvoudig. Zijn moest ook met de gevolgen leven van het misbruik.

Belangenbehartiging

Stichting Misbruikt! behartigt de belangen van mensen die seksueel misbruikt zijn. In onze tijdlijn vind je specifieker wat we hebben gedaan in de belangenbehartiging rond georganiseerd gewelddadig seksueel kindermisbruik.